Czasami całe życie czekamy na coś co sprawi, że nasz los się odmieni. Bywa, że nadchodzi to coś i... nie wiadomo, czy cieszyć się czy płakać. Wystarczył moment by życie Hanki wywróciło się do góry nogami.
To pierwsza książka Izabelli Frączyk po jaką sięgnęłam, ale myślę, że nie ostatnia. Być może lubię sięgać po "łatwą" lekturę, ale czy jest to literatura gorsza? no i gdzie się ta łatwość zaczyna?
Bohaterki są dwie.
Hanka, mieszkająca w Bieszczadach w domku po mamie, który jest w stanie raczej do remontu. Żyje biednie, ale jest pracowita, więc jakoś wiąże koniec z końcem. I, uwaga, mimo że oczytana NIGDY nie kupiła żadnej książki.
Kaja to warszawianka z krwi i kości, pani z telewizji, do sukcesu dąży po trupach. Nawet śmierć ojca nie była w stanie jej poruszyć. Matka od lat układa sobie życie po swojemu o córce nie pamiętając.
Po śmierci ojca zostaje jej babcia, która dowiaduje się, że Kaja ma siostrę. Myślę, że Kaja do szczęścia nie potrzebuje siostry, jednak na życzenie babci postanawia ją odnaleźć.
I tak łączą się ich drogi.
Jeśli dodać do tego skandal na wizji, po którym Kaja musi zniknąć na chwilę, a potem w celu odbudowania swojego wizerunku posunąć się do niezbyt czystej gry to zaczyna się niezła zabawa.
W ten sposób Hanka ląduje w Warszawie jako pomoc domowa, jednak szybko przez przypadek znajduję inne zajęcie robiąc siostrze konkurencję. Potem kolejna intryga i Hanka ląduje na bruku... a kreatywny wandal demoluje jej domek w Bieszczadach, więc nawet nie ma dokąd z tej Warszawy wrócić...
I miłość... pojawia się i znika.
Warto sięgnąć, naprawdę.
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Nie jest to książka, którą mogłabym dopisać do jakiegokolwiek wyzwania, ponieważ przeczytałam ją w zeszłym roku.
Pierwsza "wyzwaniowa" książka pojawi się dopiero w środę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każde Twoje słowo...